Η βιολογική βάση της δυσλεξίας
Η δυσλεξία έχει βιολογική βάση, δηλαδή έχει οργανικές αιτίες και διαρκεί δια βίου.
Είναι εγκεφαλική δυσλειτουργία και δεν αποκτάται ξαφνικά κάποια στιγμή της ζωής. Δεν είναι ποτέ συνέπεια κακής διαπαιδαγώγησης, ούτε δύσκολων εμπειριών του παιδιού. Δεν είναι συνέπεια χαμηλής νοημοσύνης. Δεν σχετίζεται με προβλήματα αισθητηριακά (π.χ. όρασης, ακοής). Δεν είναι συνέπεια νευρολογικών προβλημάτων (π.χ. στην κινητικότητα). Δεν σχετίζεται με προβλήματα συναισθηματικά, ψυχολογικά ή ψυχικής υγείας.
Η δυσλεξία ως εγκεφαλική δυσλειτουργία
Δυσλειτουργία δεν σημαίνει βλάβη. Στην περίπτωση της δυσλεξίας σημαίνει ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί με ένα διαφορετικό τρόπο από ότι στους μη δυσλεξικούς όταν ενεργοποιείται για να επεξεργαστεί γλωσσικές πληροφορίες.
Γλωσσικές λέγονται οι πληροφορίες που συνδυάζουν ένα μέρος γλωσσικό (π.χ. λέξεις με νόημα) και ένα μέρος οπτικό (μορφή και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά – π.χ. η μορφή των γραμμάτων). Γλωσσικές πληροφορίες είναι η γραπτή μας γλώσσα και ο προφορικός μας λόγος.
Όταν η επεξεργασία των γλωσσικών πληροφοριών δεν γίνεται απρόσκοπτα και σωστά, τότε η συγκράτησή τους στην μνήμη γίνεται πολύ δύσκολα.
Τα δυσλεξικά παιδιά επειδή ακριβώς δεν επεξεργάζονται εύκολα τη γλώσσα δεν απομνημονεύουν την ορθογραφία των λέξεων, δηλαδή τη μορφή της γλώσσας, ούτε τις λέξεις που είναι όροι στα Μαθηματικά, τη Φυσική, τη Χημεία, τη Βιολογία κ.λπ., ούτε και τις φράσεις που είναι ορισμοί ή κανόνες.
Γενικότερα φαίνεται να είναι διαρκώς εγκλωβισμένοι σε μια ερώτηση του τύπου «ποιό είναι ποιό», σε όλα αδιακρίτως τα μαθήματα.